Loopbaancoaching voor docenten en voor jou!

Vastlopen als docent... en nu?

Weet je nog hoe enthousiast je begon als docent in het VO of MBO? Vol idealen, met een groot verantwoordelijkheidsgevoel en een groot hart voor je leerlingen. Je ging ze verder brengen. Je voelde je ook trots om het belangrijke werk dat jou werd toevertrouwd, en je zou er het allerbeste van maken!

Maar als je nu kijkt wat er in die paar jaar is overgebleven van je enthousiasme voel je je rot, teleurgesteld, ontgoocheld. Want je bent lang niet meer zo blij en gemotiveerd als eerst. Je voelt je eigenlijk altijd gespannen en gefrustreerd, en je ziet op tegen je werk.

Herken je dit…?

Piekeren over je te grote werklast

Je wekker gaat.  Meteen schiet alles je te binnen wat je moet gaan doen vandaag en het lijkt een hele berg. Je hartslag schiet omhoog en slapen zit er niet meer in, al is het nog maar half 6.

Je eerste gedachte is: help, wat gaat er vandaag allemaal nog meer bij komen? Ze gaan je vandaag vast vragen of je de mentorgroep van je zieke collega wilt overnemen… Terwijl je nog niet zo lang mentor bent van je eigen groep en nog vaak zoekende bent hoe te handelen. Er is een teamvergadering waarin besloten wordt wie in de nieuwe werkgroep gaat. Je hebt stapels nakijkwerk en je moet dringend een aantal lessen goed voorbereiden. Je moet nog een aantal ouders spreken… Wie weet wat er allemaal weer gaande is in die nieuwe mentorgroep.

Het zweet is je al uitgebroken voordat je je bed uit bent.

Snel schakelen tussen heel veel taken

Onrustig en gejaagd denk je tijdens de teamvergadering aan je nakijkwerk en tijdens het nakijken schiet je in de stress doordat je ineens bedenkt dat je dus die presentatie moet gaan voorbereiden voor de werkgroep waar je inderdaad in terecht bent gekomen.

Want de teamleider vindt dat het leerzaam voor je is als jij als relatief onervaren docent ook dat soort bijdragen aan het team zou leveren. Tegelijk gaat door je heen dat je nog dat gesprek moet plannen met de ouders van die en die, en vertwijfeld vraag je je af of je soms een agenda met nog grotere bladzijden moet aanschaffen.

Je bent niet meer de docent die je wilde zijn

Als tijdens je tussenuur, waarin je nakijkwerk had gepland, ineens een paar leerlingen bij je binnen vallen omdat ze even hun hart moeten luchten, merk je dat je je eerder ergert dan dat je echt naar ze kunt luisteren. Wéér een ruzie in je mentorklas kun je er echt niet bij hebben.

Want die extra mentorgroep heb jij er inderdáád bij gekregen! Tegelijk voel je je schuldig en gefrustreerd. Twee jaar geleden nam je je voor om er écht voor deze leerlingen te zijn, zij zijn belangrijker dan het systeem! Maar daar zit je nu, maar half luisterend, en half denkend aan je onaffe nakijkwerk..

Onzeker over je functioneren als docent

Je zou het fijn vinden om te kunnen sparren met je collega’s, maar daar is zo weinig tijd voor. Je weet niet goed hoe jij je vragen moet aankaarten, nu je geen werkbegeleiding meer hebt zoals in je opleiding. Het lijkt wel of je er alleen voor staat en iedereen het druk heeft en zijn eigen ding doet. Je voelt je onzeker of je wel goed bezig bent en zou wel wat bevestiging willen.

Oververmoeid zijn

Je voelt je steeds vaker moe. Je merkt dat je in je vrije tijd liever met een dekentje op de bank gaat dan dat je iets onderneemt en dat je excuses verzint om onder verplichtingen uit te komen. Je vriendschappen lijden er onder, contacten verwateren… en daar voel je je dan ook weer ongemakkelijk bij.

Stel dat....

Stel dat je zo door blijft gaan, je energie helemaal kwijt raakt en je zo mooie missie moet opgeven. Dat je zoals vele anderen met hangende pootjes afdruipt uit het onderwijs, je met zoveel werk verworven bachelor voor niets gedaan hebt, en ergens kantoorwerk moet gaan doen. Het levendige werk met leerlingen begeleiden, het overdragen van jouw kennis, jouw bijdrage aan de persoonlijke ontwikkeling van jouw leerlingen.. wat zou het jammer zijn als je dat moest achterlaten.

Dat laat jij toch niet gebeuren?

Gelukkig ben je hier op de goede plek. Waarom? Het Lento 1-op-1 starttraject gaat jou helpen om weer lol in je werk te krijgen. En wil je echt de diepte in? Dan is het Lento 1-op-1 compleet traject misschien wel waar je naar op zoek bent. 

Docentbegeleiding, ook na je afstuderen

Het opleiden van docenten tot vakdidactisch en pedagogisch bekwame professionals is een taak van de schoolopleider. Een coach kan helpen op het moment dat je in een (deel van je) ontwikkeling niet goed verder komt, ook nádat je afgestudeerd bent en je niet meer binnen de begeleiding van de opleidingsschool valt. Om te laten zien hoe dat kan gaan, heb ik een aantal praktijkvoorbeelden opgenomen op deze website.

Stress- en burn-outpreventie op school

Ook kan docent coaching je helpen als je uit balans bent geraakt: Als het werken in het onderwijs je teveel heeft gekost, of je het moeilijk vindt om je persoonlijke omstandigheden te combineren met je werk. Het vóórkomen van uitval is natuurlijk het ideaal, maar ook als jij al (deels) bent uitgevallen is coaching een grote steun en kan helpen weer een gezonde relatie met je werk te krijgen.